Er zijn verschillende vormen van hartfalen en hiervoor bestaan verschillende indelingen. Sommige vormen van hartfalen komen in combinatie voor. De belangrijkste indeling van hartfalen is op basis van de knijpkracht van de linkerhartkamer. Er zijn twee vormen:
- Hartfalen met verminderde knijpkracht (systolisch hartfalen)
- Hartfalen met behoud van knijpkracht (diastolisch hartfalen)
Bij elke hartslag vult het hart zicht met bloed en trekt de hartspier samen om bloed door het lichaam te pompen. Bij hartfalen is de knijpkracht van de linkerkamer verminderd (verminderde knijpkracht). Dit heet ook wel systolisch hartfalen, omdat er problemen zijn bij het samentrekken van de hartspier (deze fase heet systole). Soms blijft de knijpkracht van het hart wel normaal of is deze licht verminderd (behoud van knijpkracht). De hartspier kan dan stijf zijn en vult zich niet goed met bloed. Dit heet in medische termen diastolisch hartfalen, omdat de problemen zich voordoen bij het ontspannen van de hartspier (deze fase heet diastole). Andere namen hiervoor zijn hartfalen door een stijve hartspier, hartfalen met verminderde ontspanning of hartfalen met verminderde vulling. Een ejectiefractieonderzoek wijst uit in hoeverre de knijpkracht van de hartkamer verminderd is.
Er zijn ook andere manieren om soorten hartfalen in te delen, namelijk op basis van:
- Het optreden en verloop van hartfalen
Hartfalen kan zowel acuut (plotseling) en kortdurend optreden als chronisch zjin.
- De plaats in de hart
Hierbij maken we onderscheid tussen hartfalen aan de linker- en rechterkant van het hart.