Het Sjögren syndroom is een aandoening waarbij de klieren in je slijmvliezen chronisch ontstoken zijn. Deze ontstekingen leiden tot droge slijmvliezen, met name in je ogen en mond. Synoniemen voor het Sjögren syndroom zijn Syndroom van Sjögren, Ziekte van Sjögren, Morbus Sjögren en sicca syndroom. Het syndroom van Sjögren komt ongeveer tien keer vaker voor bij vrouwen dan bij mannen en begint meestal op een leeftijd tussen de dertig en de zestig jaar.
Het Sjögren syndroom is een auto-immuunziekte. Dat wil zeggen dat de aandoening wordt veroorzaakt doordat je afweersysteem zich tegen je eigen lichaam keert. Bij het Sjögren syndroom zijn meerdere weefsels in het lichaam aangedaan, met name exocriene klieren. Exocriene klieren zijn klieren die vocht en andere stoffen naar buiten het lichaam afvoeren, bijvoorbeeld traanklieren. Wanneer afweercellen in weefsel doordringen kunnen deze een ontsteking veroorzaken. Dit kan bijvoorbeeld gebeuren in een traanklier. Hierdoor maakt de traanklier minder tranen aan, wat droge ogen veroorzaakt. Wanneer een ontsteking ontstaat in de speekselklieren ontstaat er een droge mond.
Verder valt het syndroom onder de groep reumatische aandoeningen. Wanneer je alleen het Sjögren syndroom hebt, spreek je van de primaire vorm van de aandoening. Als het syndroom gepaard gaat met één of meer andere reumatische aandoeningen, zoals reumatoïde artritis of systemische lupus erythematodes, spreek je van de secundaire vorm. Auto-immuunziekten komen vaak met meerdere ziekten tegelijk voor.